9. สตปัตตชาดกว่าด้วยความสำคัญผิด[436] มาณพสำคัญนางสุนัขจิ้งจอกในหนทาง ซึ่งเที่ยวอยู่ในป่าผู้ปรารถนาประโยชน์ และ บอกให้รู้ด้วยอาการอย่างนั้นว่า เป็นผู้ ปรารถนาความฉิบหายว่า มาสำคัญนกกระไนผู้ ปรารถนาความฉิบหายว่า เป็นผู้ปรารถนา ประโยชน์ฉันใด. [437] บุคคลบางคนในโลกนี้ย่อมเป็นเช่นนั้น เมื่อชนทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์กล่าว สอน ย่อมกลับถือเอาโดยไม่เคารพ ฉันนั้น. [438] อนึ่ง ชนเหล่าใดสรรเสริญบุคคลนั้นก็ดี ยกย่องบุคคลนั้นเพราะกลัวก็ดี ก็สำคัญชน เหล่านั้นว่าเป็นมิตร เหมือนมาณพสำคัญผิด นกกระไนว่าเป็นมิตร ฉะนั้น. จบ สตปัตตชาดกที่ 9 อรรถกถาสตปัตตชาดกที่ 9 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันวิหาร ทรงปรารภ |